Después de todo un invierno entrenando llegaba por fin el gran día, la verdad que el único objetivo y la motivación que había hecho que no fallara en los entrenos era clasificarme para Hawaii, pero este no ha sido mi año. Después de llegar y hacer los rituales previos a los Ironman (recogida dorsales, chek in de la bici,…) me levante el sábado con muchas ganas.
La natación la verdad que no forcé nada, casi todo el rato siguiendo la corchera y sin sufrir demasiado, por fin logré ver los resultados de tantos metros nadando y salí del agua en algo menos de
Empiezo la bici y voy bien, conozco el recorrido y se que hasta Timanfaya no toca apretar así que voy relajado, me cantan alguna referencia de mi grupo de edad pero no me preocupa, una de las claves de la larga distancia es tener la cabeza fría y ser paciente, particularmente confiaba este año en mi carrera a pié y veía ese margen con el primero bastante recuperable. Voy bebiendo a traguitos, cuando me acuerdo y intento comer algo, pasan los km y a parte de unos pequeños parones por mecánica de la bici la cosa marcha bien. Voy sobre el tiempo estimado y aunque el calor empieza a apretar hago una buena bici
Después de todo debo reconocer que, posiblemente este no sea mi año, en carrera lo di todo y creo que aunque el resultado final no fuera el esperado y reventase en la maratón, mi objetivo era claro y al bajarme a correr y ver la carrera como estaba tomé la decisión acertada. Ha supuesto un palo el no poderme clasificar, ya no solo por las ganas que tenia sino porque ahora me encuentro con que ya ha terminado mi temporada, no tengo un objetivo en el que centrar-me y me invade una cierta apatía a la hora de volver a entrenar.
Aunque yo no consiguiera la ansiada plaza hay que destacar la actuación de Cris, que en su primer Ironman logra el pasaporte directo a Kona, ganando su grupo de edad, esperemos que nos mande una postal desde allí!
Agradecer a todos los conocidos que estuvieron animando ya que realmente se agradece, a la gente que desde Internet seguían la carrera e iban llamando a la familia y a los amigos para darme referencias, también agradecer a Pepe Navarro de HED que me presto unas ruedas para poder competir con el mejor material para la ocasión.
10 comentarios:
Felicidades por tu carrera y por arriesgar.....esta vez no salió.....pero saldrá la próxima seguro.....Hawai es tu destino, no lo dudes.
Un fuerte abrazo
tard o dora caurà i tots dos ho sabem.
ivan
Ànims crack!! Ja veuràs com ho aconseguiràs aviat!!
Una abraçada!
Ya cae, ya cae... felicitaciones por ese 2º puesto, que vale mucho.
¿Cuantos pueden decir que quedaron 2º en Lanzarote?
Un abrazo.
Felicitats, fer segón del grup d'edad a Lanzarote te un gran merit. Tens molts anys per endavant per arribar a Hawaii. No tinguis presa o com tu ben dius, perdràs la motivació necessaria per les pallices que ens fotem...
A disfrutar-ho.
Ah!, i sort amb el negoci on-line...
Victor Dobaño.
Enhorabona pel resultat, i no pateixis, amb el teu potencial, Hawaii caurà tard o d'hora, es qüestió de paciència i no rendir-se mai!
Ànims!
Toni aquí no s'acaba res, més aviat a Lanzarote comença tot.
Saps que tard o d'hora arribarà, i jo estic segura que serà aviat, fa falta estar al lloc adeqüat en el moment adeqüat, i sens dubte que falta molt poquet perquè la clavis.
Cris
Toni ets un crack. Si continues amb aquesta il.lusió i aquest nivell d'exigència personal arribaràs molt aviat a Hawai. L'any vinent tornem.
Una abraçada molt forta.
Llorenç
Toni!
estava repassant els ultims posts que has posat i admiro molt la força i constancia que has posat en entrenos, etc. a pesar de tenir contratemps. Segueix emputjant que la perseverancia es la clau de tot aixo. Aixi disfrutaras mes del premi!
Muchas Gracias a tod@s por las felicitaciones y los halagos, ahora con las energias renovadas apunto a nuevos objetivos con nuevas ganas e ilusiones.
¡Prometo dar guerra!
Publicar un comentario